کلیسای سنت سرکیس نام کلیسایی است که بوسیله شخصی به نام پطروسیان در محله بارون آواک تبریز،
در سال ۱۸۲۱ میلادی ساخته شده. این بنا در سال ۱۸۴۵ تجدید یافته و سبک
معماری آن ارمنی می باشد. این کلیسا یکی از جاذبه های شهر تبریز و استان
آذربایجان شرقی است که قدمت آن به دوره قاجار می رسد.
کلیسای سنت سرکیس به شکل صلیب ساخته شده و سه درب از سمت شمال، جنوب و شرق به آن باز می شود. در مدخل شرقی این کلیسا قبری وجود دارد که متعلق به کشیشی به نام هاکوپ قاراپتیان می باشد. در داخل این بنا چهار ستون آجری با پایه های عریض سنگی، علاوه بر اینکه گنبد بزرگ وسطی طاق های متعدد سقف را نگهداشته اند، محراب و نماز گاه های فرعی را نیز از تالار اجتماعات جدا کرده اند. بیرون از کلیسا در پای دیوار شرقی حیاط، یک بنای یاد بود سنگی، برای یاد بود کشته شدگان ارمنی ساخته شده.
عون بن علی، کوه و آرامگاهی بر فراز رشته کوه سرخاب در شمال شهر تبریز می باشد. این آرامگاه که به «عینالی» و «عینال، زینال» معروف است، یکی از بناهای تاریخی شهر تبریز است که به شیوه ایلخانی ساخته شده. از نظر تاورنیه در سفرنامه خود، قبل از ورود اسلام به ایران در محل کنونی آرامگاه عون بن علی، آتشکده و عبارت گاهی وجود داشته که پس از اسلام به زیارتگاه تبدیل شده.
پل آجی چای از پل های تاریخی شهر تبریز است که در پیوستگی فرودگاه تبریز، در بلوار شهید بابایی قرار گرفته و قدمت آن به دوران صفویه و قاجاریه می رسد. این پل دارای ۱۶ دهنه بوده که به جز سه دهنه که طاق هلالی دارند بقیه دارای طاق جناغی است. درازای پل آجی چای به ۱۰۵ متر و پهنای آن به ۵ متر می رسد.
خانه مشروطه تبریز، یکی از خانه های تاریخی شهر تبریز است که در محله راسته کوچه واقع در غرب بازار تبریز قرار گرفته است.
در خانه مشروطه تبریز موزه تندیس هایی از
شخصیت ها و مجاهدین صدر مشروطیت همچون باقرخان، ستارخان، حسن خان باغبان،
میرزا مهدی کوزه کنانی، علی مسیو، میرزا ابراهیم آقا صبا، شهید ثقه
الاسلام، جهان گیرخان صور اسرافیل، میرزا اسماعیل نوبری و… به نمایش گذاشته
شده و همچنین عکس هایی از مظفرالدین شاه، محمد علی شاه و مخالفین مشروطه،
دستگاه چاپ ژلاتینی جهت تکثیر شب نامه های دوران مشروطه، تصویر اسناد
تاریخی مربوط به انقلاب مشروطیت را میتوان در این خانه مشاهده کرد.
مقبره الشعرا یکی از گورستان های تاریخی تبریز
می باشد که در محله سرخاب واقع شده. این مقبره در گذشته به نام های حظیره
القضاه، حظیره الشعرا و قبرستان سرخاب معروف بوده اما با گذشت زمان و
همچنین حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله، شکل ظاهری آن از بین رفته است.